: تبیین ویژگی‏ها‏ی گرافیک محیطی موزه‏ها جهت بهینه سازی فضای موزه در ایران با تأکید برمطالعه موزه ایران باستان

چکیده: گرافیک محیطی علمی‏ ست که در آن چگونگی استفاده از فرم‏ها، رنگ‏ها، نقش‏ها و تصاویر گوناگون به شکل ماهرانه، اصولی و برنامه‏ریزی شده در جهت بهتر‏شدن روابط، ارتباطات و همچنین کامل‏تر ساختن زیبایی محیط‏ها مطرح است، با‏توجه به اهمیت موزه‏ها در امر آموزش و فرهنگ، گرافیک محیطی استفاده شده در آن‏ها باید دارای ویژگی‏های خاصی باشند که عبارتند از: جذاب بودن، گویا و قابل فهم بودن با هر زبان و فرهنگ. این تعریف سبب ایجاد همکاری با طراحان مختلف همچون معماری، طراحی‏داخلی، طراحی گرافیک محیطی، و...خواهد شد. گرافیک محیطی یکی از ابزارهای تحقق توان محیط موزه‏ها، در ارائه و تفسیر اطلاعات و نیز آموزش و جلب مخاطبان و تأثیر آن بر افکار و اندیشه‏ها‏ست. طراحان محیطی موزه، با استفاده درست از فضا، محیط، حرکت و تجارب واقعی، ایجاد ارتباط موثر با مخاطبان را تسهیل خواهند کرد. در راستای پاسخ به روش‏های اجرایی گرافیک محیطی در موزه‏ها و تبیین ویژگی‏های آن در جهت بهینه‏سازی فضای موزه در ایران، به عنوان مسئله پژوهش، ابتدا نقشی که گرافیک محیطی در دوره معاصر به‏عهده دارد مشخص گردیده، سپس از منابع موجود و در دسترس، به تعریف موزه، انواع آن و روش‏های اجرایی گرافیک محیطی در موزه که باید متناسب با نیازهای مخاطبان باشد، پرداخته شد. در بخش انتهایی تعاملات موجود بین این دو حیطه بیان و تحلیل و بررسی جایگاه گرافیک محیطی در موزه‏های خارجی و ایرانی به‏اختصار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که دانش و کاربرد گرافیک محیطی در موزه می‏تواند بستر مناسبی را در جهت جذب و جلب مخاطب و آموزش به او ایجاد کرده و منجر‏ به اعتلای زیباسازی محیط و فضای موزه شود. هدف از پایان‏نامه پیش‏رو، که به‏روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات میدانی جمع‏آوری شده است، ارتقاء تعامل بین فضای گرافیکی مناسب موزه با مخاطب، از طریق شناخت و بکارگیری روش‏های اجرایی گرافیک‏محیطی در موزه است. واژگان کلیدی: موزه‏ها، گرافیک محیطی، موزه‏های ایران، موزه ایران باستان، استند.